بهره‌برداری بهینه از شبکه‌های توزیع آب شهری تحت شرایط کمبود به‌روش تأمین نوبتی

در شرایط کمبود، مدیریت مصرف در شبکه‌های توزیع آب شهری اجتناب‌ناپذیر است. یکی از راهکارهای مدیریتی، بهره‌برداری به روش تأمین نوبتی آب در شبکه توزیع است. بهره‌برداری به این روش، این امکان را فراهم می‌آورد تا با قطع آب برخی از مصرف‌کنندگان در بعضی از زمان‌ها، بتوان در زمان‌های وصل آب، نیاز گره‌های مصرفی را تحت فشار مطلوب تأمین نمود. یکی از مواردی که در تأمین آب به‌صورت نوبتی حائز اهمیت است، رعایت یکنواختی توزیع آب بین مصرف‌کنندگان است. در تحقیق حاضر یکنواختی توزیع آب و تأمین یک مقدار حداقل از آب، برای همه مصرف‌کنندگان به‌ترتیب با عنوان عدالت و انصاف، تعریف شده‌اند. در این تحقیق یک مدل بهینه‌سازی برای یافتن برنامه زمانی بهینه تأمین نوبتی با هدف بیش‌سازی تعداد تأمین‌ها، و همزمان تأمین قیودات مربوط به بهره‌برداری از شبکه‌های توزیع آب توسعه داده شد. برای نشان دادن کارایی مدل ارائه شده، عملکرد آن برای شرایط کمبود آب متفاوت، توسط چندین سناریو در یک شبکه توزیع نمونه دوحلقه‌ای، مورد بررسی قرار گرفت. برای حل مدل بهینه‌سازی از ایجاد ارتباط بین الگوریتم بهینه‌سازی HBMO و شبیه‌ساز هیدرولیکی EPANET استفاده شد. نتایج به‌دست آمده حاکی از کارآمدی مدل بهینه‌سازی توسعه داده شده به‌منظور یافتن برنامه زمانی بهینه تأمین نوبتی است. به‌طوری که حتی در شرایط تنش آبی بسیار شدید نیز مدل ارائه شده، آب موجود را به‌صورت 100 درصد عادلانه همراه با رعایت انصاف، بین مصرف‌کنندگان توزیع نمود.